Özet
Covid-19 Kliniklerinde Çalışan Sağlık Çalışanlarının Depresyon Durumlarının Değerlendirilmesi
Amaç: Çalışmada Türkiye’nin farklı nüfus yoğunluklarına sahip Kırıkkale, Ankara ve İstanbul illerinde COVID-19 kliniklerinde görev yapan sağlık çalışanlarının depresif belirtilerinin ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi amaçlandı.
Materyal Metod: 1 Haziran – 30 Ağustos 2020 tarihleri arasında gerçekleştirilen tanımlayıcı tipteki çalışmaya COVID-19 kliniklerinde çalışan 502 sağlık çalışanı dahil edildi. Veri toplama aracı olarak Sosyodemografik Bilgi Formu ve BECK Depresyon Envanterinden (BDE) oluşan çevrimiçi bir anket formu kullanıldı. Anket sağlık çalışanlarına sosyal platformlar aracılığıyla ulaştırıldı.
Bulgular: Araştırmanın sonuçlarına göre katılımcıların cinsiyet, ekonomik durum ve psikososyal destek programına katılma durumuna göre BDE puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı (p>0,005). Sağlık çalışanlarının eğitim durumu (p<0,001), medeni durum (p<0,001), çocuk sahibi olma (p=0,017), meslekte çalışma süresi (p=0,013), hasta ile yüz yüze çalışılan süre (p=0,006), çalışılan birim (p<0,001), bulunduğu serviste çalışma süresi (p<0,001), haftalık çalışma saati(p<0,001), bir mesaide sorumlu olunan hasta sayısı (p<0,001), mesleği isteyerek seçme (p<0,001), çalışılan bölümden memnuniyet (p<0,001) ve çalışılan şehire(p<0,001) göre BDE puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu.
Sonuç: Pandemi sürecinde sağlık çalışanlarını depresif belirtilerden korumak ve oldukça yoğun busüreci en az hasarla atlatmalarını sağlamak için risk faktörlerine uygun ruh sağlığı koruma programlarının geliştirilmesi önerilmektedir.
Anahtar Kelimeler
COVID-19; Depresyon; Sağlık çalışanı
